Σε όλα τα χρόνια λειτουργίας και δράσης το Ε.Ε.Π., εκτός από τα ζητήματα που ανέδειξε και έλυσε για τους επαγγελματίες, συνέλαβε αποφασιστικά στην περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη.
Χάρις στις πρωτοβουλίες των Διοικήσεών του και το ευρύ πνεύμα που επέδειξαν υλοποιήθηκαν έργα υποδομής., αναβαθμίστηκε η περιοχή του Πειραιά οικονομικά και πολιτιστικά.
Το 1951 η Βιομηχανική Σχολή μεταφέρθηκε από την Αθήνα στον Πειραιά. Αυτό έγινε με την επιμονή του τότε Προέδρου Δημ. Πετροπουλάκου, ο οποίος ως Βουλευτής και μέλος του Δ.Σ. της Σχολής και τη βοήθεια του Προέδρου της τράπεζας Πίστεως κ. Σταύρου Κωστόπουλου, Υπουργού Οικονομικών και πρόεδρο του Δ.Σ. Αυτός διέδειδε την μεγάλη σημασία της παρουσίας της Σχολής αυτής στον Πειραιά και διεκδίκησε και πέτυχε την εξομοίωσή της με τις άλλες Πανεπιστημιακές σχολές. Έτσι έγινε Ανώτατη Πανεπιστημιακή Σχολή.
Με ενέργειες του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου διανοίχτηκε και διαπλατύνθηκε αργότερα, ο δρόμος του Σχιστού, που ενώνει τον Πειραιά με την εθνική οδό Αθηνών _ Κορίνθου.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Πειραιά ήταν εκείνο που επεξεργάσθηκε τον Υγειονομικό Κανονισμό για την λειτουργία σύγχρονων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Πέτυχε μάλιστα να υπογραφεί από τον αρμόδιο Υπουργό (1981) και να λάβει τη μορφή Υπουργικής Απόφασης. Η συμβολή αυτή αποδεικνύει την ευθύνη του Ε.Ε.Π. απέναντι στους επαγγελματίες και στο καταναλωτικό κοινό. Μια πρωτοβουλία Πανελλαδικής σημασίας.
Μαζί με άλλους φορείς του Πειραιά πέτυχε την επιστροφή των αρχαίων χάλκινων αγαλμάτων στον Πειραιά, που βρέθηκαν στην οδός Φίλωνος και στη δημιουργία του νεώτερου Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά. Επίσης στην επαναλειτουργία της Ραλλείου Σχολής.
Το Ε.Ε.Π. δεν έπαψε ποτέ να ενδιαφέρεται και για τις άλλες διατάξεις, επεξεργάσθηκε προτάσεις και για την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας , διεκδίκησε την συμμετοχή του σ’ όλους τους οργανισμούς που επηρέασαν την ανάπτυξη της περιοχής.
Διατύπωσε προτάσεις για το κυκλοφοριακό πρόβλημα, για τον υποβιβασμό των γραμμών του ΗΣΑΠ από Ν. Φάληρο μέχρι Πειραιά και τη δημιουργία λεωφόρων, πάνω από τις γραμμές ώστε να πάψει η διχοτόμηση της πόλης. Μάλιστα η εναλλακτική ιδέα της διάνοιξης σήραγγας κάτω από τον προφήτη Ηλία, ήταν κοινή πρόταση των Επιμελητηρίων του Πειραιά (1974).